Międzynarodowy Dzień Książki Dla Dzieci - recenzja książki Corrine Averiss pt. "Radość"

 

2 kwietnia, w dniu urodzin Hansa Christiana Andersena przypada Międzynarodowy Dzień Książki Dla Dzieci.  Literatura dla najmłodszych stanowi ogromną i bogatą ofertę dla swoich odbiorców. Przemyślana tematyka, poruszająca często trudne tematy dla dzieci, zawiera także elementy terapeutyczne. Dodatkowym atutem książek dla omawianej grupy wiekowej jest przepiękna szata graficzna. Owe elementy sprawiają, że literatura ta przyciąga nawet najbardziej wymagającego odbiorcę. Często jest tak, że po literaturę dziecięcą sięgają również dorośli, chcący powrócić wspomnieniami do swojego dzieciństwa, albo wykorzystując jej teksty w swojej pracy zawodowej.

       Jednym z tematów pojawiających się na kartach literatury dziecięcej są więzi rodzinne. O tym jak są one istotne, nikogo nie trzeba przekonywać. Mogą występować w różnych konfiguracjach: rodzice – dzieci, rodzeństwo, kuzynostwo czy dziadkowie – wnuczęta. I właśnie tę ostatnią relację przedstawiła w swojej książce pt. „Radość” Corrine Averiss. Książka ta znajduje się w zbiorach naszej biblioteki. Odczytanie jej tytułu już wywołuje uśmiech na twarzy i przypływ pozytywnych odczuć.

Marysia, bohaterka książki, kocha nad życie swoją babcię i wszystko, co jest z nią związane. Z kolei seniorka dba o wnusię chociażby piekąc dla niej motylkowe ciasta. Jednak ponad wszystko dziewczynka uwielbia promienny uśmiech ukochanej Babci. Niestety, pewnego dnia on znika. Dziewczynka zauważa także, że Babunia przestaje dbać o swoje otoczenie. Dlatego ta rezolutna dziewczynka zadaje pytania rodzicom: „Co się stało z Babcią?” Odpowiedź dorosłych brzmi: „Wygląda, jakby cała radość odeszła z jej życia”. Co to jest Radość i gdzie ją można znaleźć to pytania, które wypełniają główkę naszej bohaterki. Marysia rozpoczyna poszukiwania Radości, a nadrzędnym celem dziewczynki jest to, aby ponownie Ona pojawiła się w życiu Babci. Radość odkrywa w wielu przedmiotach   i czynnościach życia codziennego. Odnaleźć Ją jest łatwo, ale jak złapać                i zatrzymać? Rozmowa wnuczki z Babcią, następnie wspólny spacer, daje odpowiedź na zadane wcześniej pytania. Radość można odnaleźć w drugim człowieku, z którym wspólnie spędzamy czas, przeżywamy niezwykłe przygody oraz odwiedzamy ciekawe miejsca. 

Z kolei starszy czytelnik w tej książce dostrzeże problem osamotnienia osób w podeszłym wieku, powolne ich gaśnięcie, prowadzące często do depresji. Dlatego przekazywanie mądrości życiowych młodszym przez starszych, a dawanie iskry ciepła, radości oraz otoczenie opieką seniorów przez młodszych to klucz do sukcesu. Wzajemny szacunek przejawiający się chociażby ujęciem słowa Babcia, pisanym z dużej litery wyjaśnia istotę relacji dziadkowie – wnuczęta  w omawianej  książce. Podtrzymywanie więzi pomiędzy pokoleniami, jest sprawą ważną. Obie strony potrzebuję siebie wzajemnie. Należy o tym pamiętać nie tylko  21 i 22 stycznia, kiedy nasi dziadkowie mają swoje święto.

Piękne ilustracje Isabelle Follath dopełniają treść historii o Marysi i jej Babci. Wykorzystana kolorystyka przez ilustratorkę w pełni oddaje stan ducha zarówno wnuczki jak  i starszej pani. Zatem znajdziemy barwy żywe jak i te stonowane.

Książka w swoim przekazie daje nam wskazówkę jak wielkim darem dla człowieka jest drugi człowiek. Serdecznie polecamy i zapraszamy do wypożyczenia książki.